Dood konijn schrijft brief aan Nijmeegse Museumwinkel

“Willen jullie er alsjeblieft voor zorgen dat mijn haren goed zitten?” Dat is de laatste wens van een dood konijn. De Nijmeegse Museumwinkel zette het konijn op, precies zoals hij het zelf gewild had. 

Het gebeurt niet elke dag dat de Museumwinkel een brief krijgt van een dood dier. Vol liefde schrijft Konijn (dat was zijn naam) over zijn heerlijke leven bij zijn baasjes Mees en Jurgen. “In het begin hadden ze het huis nog niet zo goed voorbereid en er lagen wat lekkere verlengkabels. Heerlijk aan geknabbeld. Toen werd de woonkamer opeens, zoals zij dat noemden, hufterproof gemaakt.”

Het schattige diertje vertelt verder dat hij gekocht is bij de Intratuin en dat hij 8 jaar is geworden. Bij zijn brief heeft hij enkele fotootjes gedaan. “Graag zou ik er zo uit willen zien als ik geprepareerd word. Ik zit daar zo parmantig en heb van die mooie bolle oren. Als ik namelijk bolle oren heb, ben ik iets aan het uitvreten.”

Konijn: ‘Ik hield niet van knuffelen’

Uit de brief blijkt dat het diertje in ieder geval over de nodige zelfkennis beschikt. “Ik was niet de makkelijkste maar wel de leukste. Ik hield er niet van om geknuffeld te worden. Het wordt tijd dat je aan mij begint. Ik wens je veel plezier en succes met het prepareren van mij en zorg er alsjeblieft voor dat mijn haren goed zitten.”

Konijn is met liefde geprepareerd

Inmiddels hebben de preparateurs van de Museumwinkel Konijn met liefde en helemaal volgens zijn wensen opgezet. Of geprepareerd zoals dat eigenlijk heet. Zo hoeven Mees en Jurgen Konijn toch niet helemaal te missen. Het resultaat zie je op de foto hierboven. Wil je meer opgezette zoogdieren of vogels zien? Neem dan eens een kijkje bij de Nijmeegse Museumwinkel.

Bron: in de buurt

Tekst:  Janneke van Bergen

*****************************************

De originele brief van konijn

Beste prepateur,

Mijn baasjes hebben mij op zaterdag 27 mei  2017 naar jullie gebracht om mij te laten prepareren. Voordat je mijn mooie vacht begint te kammen wil ik je graag iets over mezelf  vertellen. Mijn naam is Konijn en ben 8 jaar oud geworden. Ik weet nog als de dag als gisteren dat ik te koop werd aangeboden bij de Intratuin. Mijn baasje Mees had al een jaar aan de kop van mijn andere baasje Jurgen zitten zeuren dat hij een konijntje wilde. En daar was ik dan in het gezichtveld van mijn baasje Mees en hij was gelijk verliefd op mijn lange lokken. Zo dat was een eitje.

In hun huis werd ik goed ontvangen. Eerst moest ik een paar weken in mijn hok blijven maar daarna ging het los. Ik mocht altijd als zij thuis waren uit mijn hok en mijn eigen gang gaan. Nou ja mijn eigen gang….  Ze hadden het huis nog niet zo goed voorbereidt en er lagen wat lekkere verlengkabels. Heerlijk aan geknabbeld. Totdat Mees de woonkamer een keer goed ging stofzuigen en de verlengkabel oppakte. Ik ging op mijn achterste poten staan om het goed te kunnen zien en ik vond het spannend. Nou Mees, die kreeg een opdonder en dat terwijl ik daar nooit last van heb gehad. Toen werd de huiskamer, zoals zij dat noemden, hufterproof gemaakt. Ook dat was een spannende tijd. Er viel zoveel te beleven en daarvan is de foto (foto Konijn 1) gemaakt dat ik op de stoel zit. Graag zou ik er zo uit willen zien als ik geprepareerd wordt. Ik zit daar zo parmantig en heb van die mooie bolle oren. Als ik namelijk bolle oren heb, ben ik namelijk iets aan het uitvreten.

Oh ik weet het, ik was niet de makkelijkste maar wel de leukste. Ik hield er niet van om geknuffeld te worden. Aangehaald worden was ook niets voor mij. Ik koos liever mijn eigen momenten. Zoals vlak voor Sinterklaas. Dan aten mij baasjes van die heerlijke pepernoten. Die ik natuurlijk niet kreeg maar wel erg graag lustte. Maar daarvoor had ik mijn maniertjes. Ik wachtte net zolang Jurgen op de bank in slaap viel met een bakje pepernoten op zijn buik en wipte dan snel op de bank en vrat de pepernoten zo uit het bakje. Dat ging fantastisch totdat Mees thuis kwam en voorbij was het feest. Ach Mees was niet zo’n kwaaie. Van hem mocht ik zelfs mee naar de badkamer om het was te sorteren. Wit bij wit en bont bij bont. En ik was er een ster in. Met mijn kleine bekje sorteerde ik erop los. Oh ja, er gingen wat hapjes uit de shirts en sokken wat Jurgen weer niet zo leuk vond.

Ach ik kan je nog veel meer leuke verhalen vertellen maar het wordt tijd dat je aan mij begint. Ik wens je veel plezier en succes met het prepareren van mij en zorg er alsjeblieft voor dat mijn haren goed zit.

Liefs Konijn.